Δύσκολη υπόθεση το παρελθόν. Δεν ξέρεις ποτέ θα εμφανιστεί μπροστά σου. Δεν μπορείς να υ-πολογίσεις το κόστος, τον πόνο. Δύσκολη υπόθεση το παρελθόν,..
όλοι έχουμε, κάποιοι το κρύβουμε, άλλοι το φοβόμαστε, μερικοί το έχουμε βάλει σε ένα κουτάκι και το έχουμε αφήσει εκεί. Μακριά, σαν μια παλιά ανάμνηση, σαν μνήμη που δεν ξυπνά, που δεν πονάει, που δεν πνίγει, δεν θλίβει. Κάποιοι, το κουβαλάνε μαζί τους, όπου κι αν πάνε, όπου κι αν βρεθούν, όπου και με όποιον και να ζουν.
Δύσκολη υπόθεση το παρελθόν, αν δεν το αφήσεις πίσω, θα σε τρέχει, θα σε πιέζει, θα χάσεις εξαιτίας του το παρόν και το μέλλον. Δύσκολη υπόθεση, αν δεν ξέρεις να αφήνεις πίσω σου και να κοιτάζεις μπροστά. Επίπονη η προσπάθεια, αν δεν μάθεις να βάζεις τέλεια και να αρχίζεις να ονειρεύεσαι ξανά. Κοίτα γύρω σου, πόσοι άνθρωποι χάνουν τα πάντα, γιατί δεν έμαθαν να ξεχνούν, δεν έμαθαν να προχωρούν, δεν έμαθαν να κλείνουν μόνοι τις πληγές τους, αλλά προσπάθησαν να κρατήσουν δίπλα τους φαντάσματα. Πώς να καταφέρεις να συμβαδίσεις στο παρόν και στο παρελθόν, πώς να συγχρονίσεις το παλιό με το καινούργιο; Πώς να κρυφτείς; Πώς να προχωρήσεις, να ονειρευτείς, να ζήσεις, να χαρείς; Όταν μοιράζεσαι σε δυο χρόνους, δυο κόσμους, δυο πρόσωπα;
Η ζωή προχωράει, για τον καθένα διαφορετικά. Επιλέγουμε τι θέλουμε να ζήσουμε, τι θέλουμε να χάσουμε και τι να κρατήσουμε. Όλα έχουν τις επιπτώσεις, τον πόνο και την χαρά τους. Όλα είναι ένα ρίσκο, μια προσπάθεια, μια διαδρομή, ένα ταξίδι. Μην φοβάσαι το παρελθόν, δεν υπάρχει, δεν ορίζεται, δεν μπορεί να σε κερδίσει, δεν μπορεί να σε κρατήσει πίσω, τα όνειρα και οι επιθυμίες σου, είναι οι μόνες που θα σου δείξουν το δρόμο, θα σε καθοδηγήσουν, θα σε κάνουν ευτυχισμένο.
Μην πελαγώνεις, μην φοβάσαι, όλοι έχουμε παρελθόν, μην σε τρομάζει το «ξένο», είναι σαν το δικό σου. Αν το δικό σου έχει μπει σε ένα μικρό βελούδινο κουτάκι, σαν ανάμνηση, γιατί να φοβάσαι του άλλου; Ό,τι αφήνεις πίσω, είχε λόγο να μείνει εκεί. Ό,τι αξίζει να υπάρχει δίπλα μας, πλάι μας, κοντά μας, μέσα μας, στη ζωή μας, το έχουμε στην καθημερινότητά μας, στον κόσμο μας. Παλεύουμε γι αυτό, δουλεύουμε για να το κρατήσουμε κοντά μας, για να είναι ευτυχισμένο, χαρούμενο, χαμογελαστό. Ό,τι επιθυμούμε, το κυνηγάμε. Ό,τι νοιαζόμαστε, γίνεται μοναδικό, ξεχωριστό, υπέροχο, διαφορετικό. Μην το σκέφτεσαι λοιπόν, μην κοιτάς πίσω, μην σε νοιάζει τι έγινε τότε, μη δίνεις σημασία στα πρόσωπα και τα ονόματα, δεν έχουν καμία αξία, καμία ουσία. Καθώς, εσύ είσαι το παρόν.
Ζήσε το τώρα, απόλαυσε την κάθε στιγμή, δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσει. Μην δίνεις αξία στον φόβο, μην αφήνεις την ανασφάλεια να τρώει την ψυχή σου. Πίστεψε σε αυτό που έχεις, δώσε του την αξία που του αρμόζει. Η εμπιστοσύνη μπορεί να κερδίσει κάθε ανασφάλεια, κάθε φόβο. Πίστεψε, όχι στα λόγια, αλλά στις πράξεις, σε αυτά που βλέπεις μπροστά σου, κάθε πρωί που ξυπνάς. Πίστεψε στα χάδια και τις αγκαλιές. Πίστεψε στα όμορφα καθαρά μάτια, που σε κοιτάζουν με τόση αγάπη κάθε στιγμή. Απλά, πίστεψε, είναι το μόνο γιατρικό, για κάθε πόνο, θλίψη, ακόμα και για το εκάστοτε παρελθόν.
Και μην ξεχνάς υπάρχει μόνο το τώρα... μόνο το παρόν. Και είσαι εσύ...
