Η είδηση λιτή: Έμαθες; Ο Χρήστος έφυγε! Ξαφνικά όλα σταμάτησαν. Δείκτες ρολογιού κολλημένοι. Η αυλαία έπεσε απρόσμενα. Μια γεύση τρικυμίας πλημμυρίζει τα χείλη μας....
Πρόσωπα βουβά, φράσεις αδιανόητες , κόσμος αλλόκοτος. Όλος ο κόσμος εσύ!
Μέσα στις μυρωδιές του Μαγιού, ένας ήλιος αγάπης, που έλαμπε, έφυγε από κοντά μας για τις γειτονιές των αγγέλων. Ο ουρανός το ΄νιωσε. Δάκρυσε κι αυτός.
Καλέ μας Καπετάνιε,
συναντηθήκαμε σε όμορφους καιρούς, δημιουργικούς. Μας κάλεσες να ιδρύσουμε όνειρα! Και σε ακολουθήσαμε...
Γιατί ήξερες να διακρίνεις το ουσιώδες ανάμεσα στα ανούσια.
Γιατί ήσουν από εκείνους που κοιτούν από παράθυρα ανοικτά και μπορούν να βλέπουν μακριά.
Γιατί η καρδιά σου ήταν πάντα ένα «ανοιχτό βιβλίο» και πάντα δοτική σε όλους. Εικόνα ανεξίτηλη στη μνήμη μας!
Γιατί μας έμαθες πως οι δημιουργικές ψυχές δεν φυλακίζονται, μένουν ελεύθερες και αναζητούν τις πιο ψηλές κορφές να κατακτήσουν.
Γιατί, καλέ μας φίλε, ήσουν ακέραιος, ήσουν ειλικρινής, ήσουν αληθινός, μια μεγάλη αγκαλιά για όλους μας.
Μέσα σ' αυτή το «Επί Σταγών», άνοιξε τα πανιά του. Μαζί σου, ονειρεύτηκε, πάλεψε, άνθισε.
Μαζί σου έχτισε μια μικρή κυψέλη πολιτισμού και εκεί μας έμαθες να υπηρετούμε με φιλότιμο λέξεις όπως, προσφορά και δημιουργία.
Ο Μεγάλος, όμως, Δημιουργός σε ήθελε κοντά Του.
Κι εσύ με χέρια καθαρά, έντιμος και ξεχωριστός, φεύγεις όπως ήρθες. Με απλότητα και τόλμη!
Δε νικιούνται τα βουνά, δεν ξαπλώνουν άνθρωποι σαν και σένα. Μας έμαθες να τολμούμε μπροστά σε ονειρεμένες προκλήσεις. Μας έμαθες να γελάμε... Εκείνο το γέλιο...
Και μεις κλείνουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας γλυκές θύμισες και σε αφήνουμε να διαφεντεύεις απών το μέλλον.
Καλέ μας Καπετάνιε,
σ΄ ευχαριστούμε που μας αναγνώρισες ανάμεσα στο πλήθος!
Ξέρουμε καλά πως τώρα σεργιανίζεις κάτω από ανθισμένα δέντρα και κουβεντιάζεις με τους αγγέλους. Εμείς κρατάμε ζωντανή τη μορφή σου να μας στηρίζει, να μας πυρώνει, να μας εμπνέει.
Ο μισεμός σου αναπάντεχος! Η απουσία σου δυσβάσταχτη!
Αλλά, άκουσέ μας λίγο...
Ανέβα μαζί μας στη σκηνή, υποκλίσου στον κόσμο που σ' αγάπησε, και...
...στο σπίτι τ' άραχνο
γυρνώντας ω ακριβέ μας
γίνε αεροφύσημα
και γλυκοφίλησέ μας
Καλόπνοο να΄ναι το ταξίδι σου Καπετάνιε!!!
Οι άνθρωποι του
Θεατρικού Εργαστηρίου ''Επί Σταγών''
