Ακούμε συνεχώς από φίλους και αναγνώστες τον ίδιο προβληματισμό: "Γιατί να επιλέξω ένα ελληνικό προϊόν, ειδικά αν το εισαγόμενο είναι φθηνότερο, έστω και οριακά;"
Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί λόγοι. Ας τους δούμε πιο αναλυτικά:
Κάθε φορά που αγοράζουμε ένα προϊόν, τα χρήματα που δίνουμε μοιράζονται σε πολλές διαφορετικές μεριές: καλύπτουν το κόστος των πρώτων υλών, της λειτουργίας του εργοστασίου, της μεταφοράς, της λειτουργίας του καταστήματος πώλησης, το κέρδος όλων των εμπλεκόμενων, τους μισθούς εκείνων που εργάστηκαν για το προϊόν, τις ασφαλιστικές εισφορές τους, τους φόρους προς το κράτος.
Όταν το προϊόν είναι εισαγόμενο, ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων που δίνουμε φεύγουν στο εξωτερικό, ενώ στην Ελλάδα μένει ένα μικρό μέρος τους.
Όταν το προϊόν είναι ελληνικό, το μέρος που μένει στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερο. Πάνω από όλα, πληρώνονται Έλληνες εργαζόμενοι και εισφορές σε ελληνικά ταμεία ασφάλισης.
Εδώ, συχνά έρχεται η δεύτερη αντίρρηση:
"και τι επηρεάζει εμένα αν θα πληρωθεί κάποιος άλλος, που δεν τον ξέρω και που μπορεί να μην κατοικεί καν στην πόλη μου;"
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν μας ενδιαφέρει καθόλου το αν θα μείνει άνεργος ο διπλανός μας (που από μόνο του είναι κάτι που δεν μας τιμά καθόλου…), ακόμα και αν το δούμε εντελώς εγωιστικά:
- Η ελληνική εταιρία πληρώνει φόρους στην Ελλάδα. Αν δεν έχει έσοδα δεν θα πληρώσει φόρους. Θα δημιουργηθεί «τρύπα στα έσοδα» (μας θυμίζει κάτι;) και το ποσό αυτό θα κληθούμε να το πληρώσουμε πάλι εμείς (αύξηση φορολογίας, χαράτσια, μείωση παροχών κλπ). Ήδη πληρώνουμε ακριβά την επιλογή μας να αγοράζουμε εισαγόμενα τις τελευταίες δεκαετίες…
- Ο Έλληνας εργαζόμενος που θα κρατήσει τη δουλειά του και θα πληρωθεί, χάρη στην επιλογή και τη στήριξή μας μας, θα ξοδέψει τα χρήματα που θα πάρει στην Ελλάδα, τονώνοντας την οικονομία της χώρας. Όσο περισσότερο χρήμα κυκλοφορεί στη χώρα, τόσο καλύτερα θα πάει και η δική μας δουλειά, όποια και αν είναι αυτή, ακόμα και αν μοιάζει άσχετη. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, μέσα σε μια οικονομία όλοι εξαρτόμαστε από όλους, δεν μπορούμε να περιμένουμε εμείς να ευημερούμε όταν οι γύρω μας πεινάνε…
- Όσο αυξάνει η ανεργία, μειώνεται η κυκλοφορία χρήματος, όλη η αγορά πιέζεται και δημιουργούνται νέοι άνεργοι. Μπορούμε αν πούμε ότι η ανεργία είναι… μεταδοτική. Και έχουμε ήδη διαπιστώσει ότι δεν χάνουν τη δουλειά τους μόνο αυτοί που δεν «είναι καλοί», καθημερινά μένουν άνεργοι φίλοι μας που θα άξιζαν καλύτερη τύχη… Σήμερα είναι κάποιος άγνωστος σε εμάς, αύριο κάποιος δικός μας άνθρωπος, μεθαύριο εμείς οι ίδιοι…
- Για τον Έλληνα εργαζόμενο, θα πληρωθούν εισφορές στο ταμείο ασφάλισής του, που ασφαλίζει και εμάς ή που επιδοτείται από το κράτος (δηλαδή από εμάς). Από αυτά τα χρήματα θα πληρωθούν και τα δικά μας φάρμακα, και η δική μας νοσηλεία, και η δική μας σύνταξη. Αν το ταμείο πέσει έξω, θα την πληρώσουμε πάλι εμείς (ήδη έχει ξεκινήσει να συμβαίνει).
- Αν ένας Έλληνας απολυθεί, το επίδομα ανεργίας και οι εισφορές του θα πληρωθούν από το κράτος. Δηλαδή, πάλι από εμάς…
- Με βάση τα παραπάνω, αν υπολογίσουμε το «κόστος» που προκύπτει τελικά έμμεσα για εμάς από κάθε πώληση εισαγόμενου προϊόντος, είναι σίγουρα μεγαλύτερο από τα λίγα λεπτά του ευρώ που μπορεί να γλιτώνουμε απορρίπτοντας ένα ελληνικό προϊόν. Αν το δούμε πιο μακροπρόθεσμα, οι διαφορές είναι πιο καθοριστικές.
Μακάρι να ξεφεύγαμε από την λογική του «εγώ» και να λειτουργούσαμε λίγο παραπάνω σαν «εμείς». Να νοιαζόμασταν λίγο παραπάνω για τον διπλανό μας που αγωνιά αν θα δουλεύει αύριο και να τον στηρίζαμε, όχι με ελεημοσύνη, αλλά απλά αγοράζοντας τα προϊόντα που παράγει, όπως περιμένουμε και από αυτόν να αγοράσει αυτά που παράγουμε εμείς.
Μακάρι να καταλαβαίναμε όλοι ότι όσο πεθαίνει η οικονομία μας, πεθαίνουμε μαζί της και εμείς. Γιατί, ακόμα και αν δεν μας αρέσει, είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της.
Ακόμα και αν συνεχίζουμε να ασχολούμαστε μόνοι με τον εαυτό μας, η χρεωκοπία των γύρω μας θα μας πάρει μαζί της. Ακόμα και εγωιστικά, έχουμε κάθε λόγο να προτιμήσουμε το ελληνικό προϊόν, ακόμα και είναι λίγο πιο ακριβό!
Όποιο κόμμα και αν κυβερνά, με μνημόνιο ή χωρίς, δεν θα καταφέρουμε τίποτα αν δεν καταλάβουμε ότι αυτός ο αγώνας δεν είναι ατομικός, αλλά πρώτα ομαδικός.
Αν η ομάδα χάσει, θα είμαστε και εμείς χαμένοι, γιατί είμαστε αναπόσπαστο μέρος της. Η ομάδα λέγεται ΕΛΛΑΔΑ. Και αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή, είναι πάνω από όλα ζήτηση για τα προϊόντα της, ώστε να μπορούμε ΟΛΟΙ να δουλεύουμε και να ευημερούμε…
Ellinikoproion.gr
