Του Γιώργου Τσίγκα
Είναι εμφανές ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε δυσχερή θέση έναντι της Τουρκίας. Αυτό εκμεταλλεύεται ο τούρκος πρόεδρος, ο οποίος...
θέλει να μεταβάλει τη Τουρκία σε περιφερειακή δύναμη, η οποία θα ελέγχει, ως νέα οθωμανική αυτοκρατορία, (ο λεγόμενος νεοοθωμανισμός που χρησιμοποιούν πολλοί αναλυτές), όλη τη περιοχή, από τα Βαλκάνια μέχρι τη μέση ανατολή και τη κεντρική Ασία. Αυτή η στρατηγική ευνοείται ιδίως σήμερα από τη κρίση, που περνάμε ως ελληνικός κόσμος (και η Ελλάδα και η Κύπρος) τόσο στο οικονομικό επίπεδο, με την επτάχρονη μνημονική κρίση και τη εννιάχρονη οικονομική και από την άλλη μεριά, από την αναξιοπιστία της ελληνικής πολιτείας, ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια, όπου είχαν δημιουργηθεί αυταπάτες ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει ένα διαφορετικό ρόλο, έχουμε μια κατάρρευση της αξιοπιστίας ως χώρας διεθνώς, γεγονός που εκμεταλλεύεται η Τουρκία.
Γι αυτό και σήμερα, ιδιαίτερα μετά την ευκαιρία της μη παράδοσης των 8 τούρκων αξιωματικών, που δεν ξέρουμε αν, όπως είχε διαφανεί, είχε δώσει στους τούρκους την εντύπωση ότι θα παραδώσουμε αυτούς τους ανθρώπους, εκμεταλλεύεται αυτή τη συγκυρία και το προσφυγικό και τα χρησιμοποιεί (προσφυγικό, το οποίο η ίδια διευκόλυνε και διακίνησε προς την Ελλάδα για να το εκμεταλλευτεί, όπως το κάνει) να πιέζει την Ελλάδα να αποδεχτεί μια κατάσταση γκριζαρίσματος του Αιγαίου (έστω και συμβολικά) έτσι ώστε να γίνει συνδιαχείριση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία. Αυτό επιθυμεί και κυρίως στη σημερινή φάση να υποχωρήσουμε σε σχέση με τη κυπριακό.
Ο βέβαιος στόχος της Τουρκίας, αυτή τη στιγμή, μέσω των εκβιασμών που κάνει στη Ελλάδα και αυτό το νόημα είχε και ο εκβιασμός, που έκανε στα Ίμια, να επιτύχει μέσα στους επόμενους μήνες, ιδιαίτερα όταν ανακηρυχτεί ο Ερντογάν σε σουλτάνο και μετά, να προωθήσει με μεγαλύτερη ταχύτητα τη λύση του κυπριακού. Προς αυτό δουλεύουν και οι Εγγλέζοι, είδαμε την πρωθυπουργό της Αγγλίας, η οποία πήγε στη Τουρκία και συμφώνησε με τους τούρκους να επιτρέψει την παραμονή τούρκικου στρατού στη Κύπρο.
Ο μόνος παράγοντας που δεν γνωρίζουμε ακόμη είναι η στάση των ΗΠΑ του Τραμπ. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια θα δούμε την πίεση που θα εξασκηθεί στους επόμενους μήνες, που αν συνδυαστεί με τη κατάρρευση, την οποία έχει η ελληνική κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή στη αδυναμία να διαπραγματευτεί το χρέος της Ελλάδας και τη σχέση με τους δανειστές καταλαβαίνουμε, ότι θα βρεθούμε σε πολλή δύσκολη κατάσταση στην επόμενη περίοδο.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει δύο πολιτικές να ακολουθήσει. Μία είναι να μετατραπεί, 200 χρόνια μετά το 1821 σε τουρκικό προτεκτοράτο, να επιστρέψει δηλαδή με νέους όρους κάτω από τη οθωμανική ηγεμονία και ο άλλος κτίζοντας μια δυναμική αρχίζοντας από την αναγέννηση της οικονομίας και της άμυνας μας και χτίζοντας συμμαχίες τέτοιες και θα χρειαστούμε τέτοιες συμμαχίες, η Τουρκία δεν τα πάει καλά ούτε στη Συρία, ούτε στο Ιράκ, ούτε στη μέση ανατολή, να χτίσουμε συμμαχίες που θα ενισχύουν την εθνική ανεξαρτησία απέναντι στη τουρκική και νεοθωμανική επεκτατικότητα.
