Με την είσοδο της ανθρωπότητας στη 3η χιλιετηρίδα, όλες οι κοινωνίες υφίστανται ριζικές ανατροπές. Η πληροφοριακή/επικοινωνιακή εξέλιξη δημιουργεί μια "κοσμόπολη": δηλαδή έναν κόσμο, που είναι μία και μόνον πόλη (το παγκόσμιο χωριό του Mc Luhan). Νέα πολιτικοκοινωνικά δεδομένα διαμορφώνονται και νέοι ορίζοντες σκέψης αναπτύσσονται. Η παλιά μορφή του «αστικού» κόσμου –όπως είχε διαμορφωθεί προηγουμένως, υπό την επίδραση των αρχών του Διαφωτισμού και μέσα από τη λειτουργία του εθνικού κράτους– κλονίζεται συθέμελα και υποχωρεί σε όλα σχεδόν τα μέτωπα. Ο ρόλος του ατόμου αναβαθμίζεται. Το ατομικό υπερισχύει του συλλογικού και οι άνθρωποι παύουν να είναι μέλη μιας συλλογικής προσπάθειας και μεταβάλλονται σε πρωταγωνιστές του ίδιου του εαυτού τους.

Το μαρτύριο της σταγόνας περνά σε καθημερινή βάση ο λαός μας. Πότε οι αρνητικές δηλώσεις Ευρωπαίων ηγετών, πότε οι δυσάρεστες προβλέψεις οικονομικών παραγόντων και πότε οι παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, μαυρίζουν την ψυχή των πολιτών και κάνουν το βίο των αβίωτον.

Αν θα έπρεπε να συνοψίσει κανείς το κυβερνητικό έργο, στην μέχρι στιγμής θητεία αυτής της κυβέρνησης, θα διέκρινε δύο θέματα που «καίνε» τους δανειστές και τους εγχώριους λογιστές τους. Αφενός τα μέτρα κοινωνικής λεηλασίας και αφετέρου το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, ή όπως «κομψά» διατυπώνεται, την «δημοσιονομική προσαρμογή» και τις «ιδιωτικοποιήσεις». Οι «ιδιωτικοποιήσεις» αποτελούν διαχρονικό στόχο όλων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ από το 1990 μέχρι σήμερα και βέβαια την «σημαία» κάθε νεοφιλελεύθερου διεθνούς μορφώματος, όπως για παράδειγμα του ΔΝΤ.

Τα τελευταία γεγονότα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν πως το πολιτικό κλίμα άλλαξε άρδην σε διάστημα μόνον δύο μηνών. Τα αρνητικά σχόλια και η ανθελληνική κριτική των ισχυρών της Ευρώπης μετατράπηκαν και σχεδόν όλοι οι ηγέτες με τις θετικές τοποθετήσεις τους, για την οικονομική πορεία της χώρας μας, αφήνουν ανοιχτό το παράθυρο για την σωτηρία μας και δείχνουν πως τώρα υπάρχει ελπίδα. Η έκτακτη σύνοδος του ευρωγκρούπ την ερχόμενη Πέμπτη για την Ελλάδα τα λέγει όλα.

Νίκος Λέγκας: Να μην αφήσουμε τον Ε65 στη τύχη του. Για να σταματήσει το "αναπτυξιακό βέρτιγκο" του Ν. Τρικάλων ΜΕΤΩΠΟ και συντονισμός ΤΩΡΑ πριν είναι αργά.

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ούτε αιφνιδιασμός οι εξελίξεις για τον Ε65. Το πρόβλημα ήταν γνωστό και μάλιστα από καιρό. Από τη στιγμή που άρχισε μια «περίεργη», «προκλητική» και «αντιφατική», όσον αφορά στους στόχους της, επαναδιαπραγμάτευση  της σύμβασης.

Την ώρα που όλοι ψάχνουν να βρουν που θα «κάτσει» η μπίλια των νέων μέτρων, κατά πόσον και πότε θα εκταμιευτεί η περιβόητη δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ από τους δανειστές μας και ποιες εταιρίες ενδεχομένως φεύγουν από τη χώρα μετά τις Coca Cola και ΦΑΓΕ, το χρηματιστήριο της Αθήνας καλπάζει καταγράφοντας νέο υψηλό έτους. Παράλληλα κάποιοι ξένοι τοποθετούν σημαντικά κεφάλαια στη χώρα μας εξαγοράζοντας επιχειρήσεις, μετοχές εισηγμένων και ομόλογα του δημοσίου.

Είμαστε άξιοι της τύχη μας και δεν μας φταίει κανείς... Αν αύριο υποστούμε τις συμφορές σε Εθνικό επίπεδο, οι μόνοι υπεύθυνοι θα είμαστε μόνο εμείς και κανένας άλλος!
Την ώρα που ο Τούρκικος Στρατός προμηθεύεται γέφυρες για να διαβεί τον Έβρο, εμείς βάζουμε δημάρχους να στείλουν επιστολές για να σταματήσουν τα έργα  της τάφρου του 'Εβρου (για δήθεν αλλοίωση του περιβάλλοντος ) που άρχισε ο Στρατηγός Φράγκος, ένας από τους ποιο γνώστες τις Τούρκικης  Στρατιωτικής οργάνωσης αλλά και νοοτροπίας ,σκέψεως και αποφάσεων σε Στρατιωτικό επίπεδο, Έ  είμαστε άξιοι της τύχης μας!

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ της κ. Μέρκελ στην Αθήνα, σε μια περίοδο που η χώρα μας βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά στο τέλμα της ύφεσης και οι πολίτες της βιώνουν ομαδικά την κατάθλιψη, ήρθε να σηκώσει το καπάκι της οργής και του θυμού, σε μια κοινωνία που τα δύο τελευταία χρόνια κυριολεκτικά βράζει! Η Γερμανίδα καγκελάριος θεωρήθηκε, για άλλη μια φορά, με αφορμή την εδώ παρουσία της, υπεύθυνη για όλα τα δεινά που πλήττουν την Ελλάδα.

Τον τελευταίο μήνα η κοινωνία μας είναι στα χαμένα εξ αιτίας των όσων παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε. για την χρεοκοπία, την οικονομία, την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, την ανεργία και φυσικά για τα όσα αναφέρουν για τις περίφημες Λίστες και τους Ληστές του Δημοσίου χρήματος.

Εδώ και αρκετό καιρό δεν γράφω και απλά διαβάζω και παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου τι λένε και πως συμπεριφέρονται μέσα σε όλα τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στην χώρα μας.

Αυτό που βλέπω είναι ότι είμαστε όλοι μας άξιοι της μοίρας μας και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί πολύ απλά τα συντηρούμε εμείς οι ίδιοι και θα το κάνω λίγο πιο λιανά.