Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων, σήμερα 1η του Ο-κτώβρη 2018, αισθάνομαι την ανάγκη να υπενθυμίσω το χρέος της πολιτείας απέναντι στους...

ανθρώπους αυτούς.

Σήμερα τα άτομα της τρίτης ηλικίας, τα «Τιμημένα Γηρατειά», βιώνουν τη χειρότερη εποχή τους. Η σύνταξή τους δεν τους καλύπτει το μήνα.

Δεν υπάρχουν δομές φιλοξενίας για μοναχικούς ηλικιωμένους ή είναι ελάχιστες. Το Πρόγραμμα « Βοήθεια στο σπίτι» είναι σημαντικό,αλλά χρειάζεται ενίσχυση. Η κοινωνική ασφάλιση είναι ανύπαρκτη. Δεν έχουν σωστή Ιατρική,Φαρμακευτική και Νοσοκομειακή περίθαλψη.

Οι ηλικιωμένοι και γενικά τα άτομα της τρίτης ηλικίας,χρειάζονται σεβασμό. Σεβασμό στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά τους.

Δικαιούνται τα αυτονόητα για κάθε άνθρωπο. Για να μπορούν χωρίς άγχος να γιορτάζουν αυτή την ημέρα που τους είναι αφιερωμένη.

Για να μπορούν με ελπίδα να βλέπουν την επόμενη μέρα.

Για να μη νοιώθουν ότι είναι βάρος στα παιδιά τους.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ!

Από το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ