Στα σύνορα της ΗΠΕΙΡΟΥ (Ν. Ιωαννίνων), ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ (Ν. Τρικάλων) και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (Ν. Γρεβενών), βρεθήκαμε την Κυριακή 4/11/2012. Συγκεκριμένα μεταξύ των χωριών Κρανιάς-Γρεβενών και Μηλιάς-Μετσόβου απέναντι από τον εθνικό δρυμό της Βάλιας Κάλντας.

Αφήνοντας τα αυτοκίνητα μας σε ένα λιβάδι, ζητήσαμε επιπλέον πληροφορίες για την περιοχή από έναν μόνιμο κτηνοτρόφο, τον πολύ ευγενικό κ. Πολυκράτη. Ως γνώστης της περιοχής, είχε όλη την καλή διάθεση να μας διαφωτίσει, σχετικά με τους αγροτικούς δρόμους και τα μονοπάτια της περιοχής.

Ξεκινήσαμε λοιπόν για την εξερεύνηση της περιοχής. βοηθός μας ο καλός  καιρός, η εμπειρία των παλαιών μελών και ένας  συνοδός βουνού και μέλος της ΟΛΚ.

Η ομορφιά της φύσης είναι απίστευτη. Συγκεκριμένα, η εποχή του φθινοπώρου, δίνει υπέροχα χρώματα στην πλούσια βλάστηση. Οι εναλλαγές των καφέ – πορτοκαλί χρωμάτων, των φυλλοβόλων δένδρων, όπως για παράδειγμα της Οξιάς, με το ζωηρό πράσινο των πεύκων είναι εικόνες απερίγραπτες.

Συνεχίζοντας για αρκετή ώρα την πορεία μας, έγινε μια ολιγόλεπτη στάση στη βρύση της Μελίνας Αλεξίου. Συνδυασμός  του καθαρού τρεχούμενου νερού, δίχως χλώριο και άλατα, με την ευγενική παρέμβαση του ανθρώπου, προσθέτοντας ξύλινες κατασκευές, όπως παγκάκια και τραπέζια, για την άνετη ξεκούρασή μας.

Η μητέρα-Φύση φροντίζει και για τα “παιδιά” της. Αν ποτέ κάποιος βρεθεί στο βουνό θα τον περιποιηθεί. Εμείς συναντήσαμε στην αρχή της πορείας μας, αγριομηλιά και στη συνέχεια μανιτάρια, αρκεί να μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τα βρώσιμα και ώριμους καρπούς

αγριοτριανταφυλλιάς, που όπως λέει και η Φρόσω είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C.  Επιπλέον έχει κανείς τη δυνατότητα να μαζέψει τσουκνίδες, που είναι πλούσιες σε μεταλλικά άλατα όπως κάλιο σίδερο κ.α.

Εν κατακλείδι, η επαφή με την φύση αναζωογονεί. Γι' αυτό σε επόμενη εξόρμηση της Ο.Λ. Καλαμπάκας, φορέστε τα κατάλληλα παπούτσια ντυθείτε  σωστά και ακολουθήστε. Αξίζει τον κόπο...