Η πρώτη Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στις ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου του 1909 από τις απεργούς της βιομηχανίας ενδυμάτων. Στα χρόνια που ακολούθησαν οι γυναίκες βρήκαν στο πρόσωπο των εργατριών της Νέας Υόρκης την πραγματική έκφραση των αναγκών τους, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Στο πέρασμα του χρόνου οι αγώνες τους συνεχίστηκαν, επαναπροσδιορίστηκαν και προσαρμόστηκαν στις ανάγκες της κάθε εποχής δεχόμενες κριτική, χωρίς όμως ποτέ να μειώσουν την ένταση του αγώνα τους ούτε να επιτρέψουν να μειωθεί το περιεχόμενό τους.
Η γυναίκα του σήμερα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς και δύσκολους ρόλους, της κόρης, της συζύγου και της μητέρας ενώ παράλληλα να δίνει καθημερινά τον προσωπικό της δύσκολο αγώνα τόσο στο εργασιακό όσο και στο κοινωνικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που δεν της χαρίζεται, την αντιμετωπίζει άνισα, μεροληπτικά και πολλές φορές ρατσιστικά, εμποδίζοντας έτσι την κατάκτηση δικαιωμάτων που για τον ανδρικό πληθυσμό είναι προφανή. Για το λόγο αυτό συχνά πέφτει θύμα οικτρής εκμετάλλευσης ή αντιμετωπίζεται ως εμπορεύσιμο προϊόν.
Ιδιαίτερα σήμερα, σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, η σύγχρονη γυναίκα είναι ευάλωτη όσο ποτέ , καθώς η ανεργία πλήττει περισσότερο το γυναικείο πληθυσμό, η γυναικεία επιχειρηματικότητα βρίσκεται στο ναδίρ και, επιπλέον, η έλλειψη κοινωνικών δομών δεν στηρίζει την εργαζόμενη μητέρα, την μονογονεϊκή οικογένεια.
Πλήθος ζητημάτων ζητούν απάντηση και ο αγώνας για ισότιμη μεταχείριση και συμμετοχή είναι διαρκής.
Ένα «ευχαριστώ» είναι πολύ λίγο στην προσφορά της γυναίκας ως συζύγου, ως μητέρας , ως νοικοκυράς, ως εργαζόμενης, ως ενεργού πολίτη.
Χρόνια Πολλά σε όλες.

Ο Δήμαρχος Καλαμπάκας

Σακελλαρίου Δημήτριος