«Ο T E M P O R A Ο M O R E S» (Ω καιροί, ώ ήθη ! )

Εκτύπωση

1a1apreventisΤου Κώστα Πρεβέντη*

Αγαπητοί συνδημότες, είναι γεγονός πως είμαστε πολύ μικροί και ασήμαντοι μέσα στην απεραντοσύνη...

του απείρου, παρά ταύτα όμως τίποτα δεν είναι ομορφότερο, λαμπρότερο και ιερότερο από την φρόνηση της ψυχής μας. Από εκεί πηγάζει η δύναμη που μας επιστρατεύει και μας ενεργοποιεί, που μας οπλίζει τα χέρια με δόρυ και με ασπίδα για να αγωνιστούμε όπως αρμόζει για το ηθικά ενδεδειγμένο.

Όπως και νάχει πάντως η επιφωνηματική φράση που εξεφώνησε ένας από τους χαρισματικότερους Ρωμαίους ρήτορες, ο Κικέρων, όταν πληροφορήθηκε την συνωμοσία του Κατιλίνα «Ο tempora o mores» που στα ελληνικά σημαίνει «ώ καιροί, ώ ήθη» εξακολουθεί να παραμένει διαχρονικότατη!
Κύριε Δήμαρχε,
Προεκλογικά δίνατε ιδιαίτερη έμφαση στην ομόνοια και την συμπόρευση. Χαρακτηριστικά λέγατε: Διαχρονικά πίστευα πως η αλήθεια και η συνέπεια των λόγων και των πράξεων πρέπει να είναι οι βασικές αρχές ενός υποψηφίου δημάρχου, αλλά και κάθε ανθρώπου που πολιτεύεται στον συνδυασμό μας. Με αυτές τις αρχές –λέγατε- πορευτήκατε σ'όλες τις εκλογικές σας αναμετρήσεις στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης!
Αλήθεια ποια ήταν η συνέπειά σας απέναντι σε ανθρώπους στους οποίους ομολογούσατε προεκλογικά πως χωρίς αυτούς θα τα είχατε εγκαταλείψει όλα; Που τους χαρακτηρίζατε αναντικατάστατους και υπεράνω κάθε αμφισβήτησης; Που δημοσίως ομολογούσατε ότι τους έχετε στην καρδιά σας και δεν δεχόσασταν κουβέντα γι'αυτό;
Ποια ήταν η συνέπεια σας απέναντι στους ανθρώπους που «ως καλοί Σαμαρείτες», έγιναν πλαστελίνη στα χέρια των άλλων, αλλά και στα δικά σας χέρια; Που για την επιτυχή έκβαση του αγώνα ανταποκρίθηκαν με υψηλό φρόνημα, στις εκάστοτε δυσκολίες που προέκυπταν και σας έβγαζαν από τα εκάστοτε αδιέξοδα;
Κύριε Δήμαρχε,
Ένας άγραφος κανόνας της ζωής μας λέει πως σ'έναν κόσμο όπου όλα καταλήγουν στο μηδέν, τελικά ο καθένας παλεύει για τον εαυτό του! Δυστυχώς αυτό κάνατε κι εσείς. Επιβεβαιώσατε την λαϊκή ρήση «Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος!», καθ'ότι όχι μόνον δεν αναγνωρίσατε στην πράξη το καλό, αλλά αντιθέτως το αγνοήσατε! Αυτός είναι ο ορισμός της αχαριστίας σε απλή έκφραση. Η αλαζονεία και η υπεροψία άρχισαν να κυβερνούν την σκέψη σας και τις αποφάσεις σας, φυσικά μετά την εκλογή σας!
Σε ότι βέβαια με αφορά, πιστεύω στην ύπαρξη μιας συμπαντικής αρμονίας- ισορροπίας, ότι όταν κάνεις το καλό το εισπράττεις στη ζωή σου από αλλού. Από τον Θεό, από το Σύμπαν ίσως, αλλά ποτέ από τον ευεργετημένο. Παρά ταύτα όμως θέτω ένα πελώριο ερώτημα ΓΙΑΤΙ; Να δίνεις παραπάνω από ότι σου ζητήθηκε, με έναν πανθομολογουμένως ιδανικό τρόπο, που προήγαγε πρωτίστως τον πολιτικό πολιτισμό - όπως θεωρώ ότι κάνω και τώρα μιλώντας και κοιτώντας κατάφατσα την αλήθεια-και αντί για μάνα να εισπράττεις χολή;
Αγαπητοί μου συνδημότες,
Για ποια ειλικρίνεια μιλάμε, για ποια αξιοπρέπεια αγωνιζόμαστε, όταν βασικές αξίες της ζωής βρίσκονται βυθισμένες στα απόβλητα της αξιακής σήψης;
Η σπουδαία συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου με λόγια απλά, είχε διατυπώσει μια πικρή διαπίστωση, διαχρονικής αξίας: «Δεν είδα γύρω μου να σέβεται κανείς τον άνθρωπο. Είδα να σέβονται τον πλούτο, την εξουσία και τη δύναμη που προέρχεται από αυτήν, την ατιμία και την αχαριστία!»
Κύριε Δήμαρχε,
«Αν δεν μπορείς τελικά, να χρησιμοποιείς τα μάτια σου για να βλέπεις, τότε θα τα χρειαστείς –οσονούπω – για να κλάψεις!»
Υ.Γ.
1. Οδεύοντας στον τρίτο μήνα της νέας δημοτικής αρχής συν τους τρεις μήνες του Καλοκαιριού το μόνο που διαπιστώ- νουμε είναι μια ατέρμονη ομφαλοσκόπηση με παθολογικές ιδιορρυθμίες. Πολλά «ΘΑ» γαρνιρισμένα με ευχολόγια!
2. Σε ότι έχει σχέση με τις επιλογές των ειδικών συνεργατών, σας υπενθυμίζω κύριε Δήμαρχε αυτό που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν: «Άνδρα αρχή δείκνυσι». Ηγέτης που έχει επιλέξει λάθος συνεργάτες έχει κάνει το πρώτο και το μεγαλύτερο από τα λάθη που θα τον οδηγήσουν στην αποτυχία.
3. Η εκκωφαντική σιωπή σας σε όλες τις επισημάνσεις μου καταδεικνύει την απερίφραστη υιοθέτησή τους. Ειλικρινά θα χαιρόμουνα να μπορούσατε να διαψεύσετε έστω και κάτι από τις εκάστοτε αναφορές μου. Εκτεθειμένος κύριε Δήμαρχε!
4. Η αυτοκριτική σας πρέπει να αποτελεί την πυξίδα και τον οδηγό για την δράση σας, υπό τον όρο ότι θα την διατρέχει η ειλικρίνεια και η γνήσια αγωνία για το καλό του δήμου.
Η κριτική σας να είναι απαλλαγμένη από κάθε ίχνος μνησικακίας, εκδικητικότητας και ταπεινών σκοπιμοτήτων απέναντι σ'αυτούς που κάθε φορά απευθύνεστε! Σας το συνιστώ.
5. Κλείνοντας κύριε δήμαρχε θα ήθελα να σας θυμίσω μια φράση με διαχρονική αλήθεια, του Αμερικανού συγγραφέα H. Jacson Brown : «Μην καις γέφυρες. Θα εκπλαγείς πόσες φορές θα χρειαστεί να ξαναπεράσεις το ίδιο ποτάμι!!!»

 

*Γράφει ο Κώστας Πρεβέντης
Εκπ/κός
Ως ενεργός πολίτης

Share